Konkurs organizowany był przez kanadyjski magazyn Arc Ace. Celem konkursu było zaprojektowanie „Biblioteki akademickiej 2030”, która stanie się studenckim centrum nauki z zasobami elektronicznymi. Wyznaczona została do tego działka w Północnym Vancouver należąca do Uniwersytetu Capilano. Jest to uczelnia, która słynie z pięknych zielonych terenów, dlatego należało zapewnić również przestrzeń do nauki na świeżym powietrzu. Projekt Magdaleny Ambroszko uzyskał trzecią nagrodę, powstał pod opieką dr. inż. arch. Tomasza Myczkowskiego.

więcej o konkursie: https://arcace.ca/2030-academic-library-winners/

Opis autorski projektu:

The Web to projekt biblioteki, która ma połączyć człowieka z naturą. Ma sprawiać wrażenie obiektu, który stał się częścią lasu. Studenci przebywając wewnątrz, nadal mają odczuwać magię lasu. Charakterystycznym elementem tej uczelni są występujące na jej terenie wysokie drzewa. Dlatego ważnym było, aby zachować ich jak najwięcej na projektowanej działce. Zaprojektowano obiekt o prostej i harmonijnej formie. Poszukując rożnego rodzaju analogii i systemów, które występują w przyrodzie, nawiązano do formy jaką jest sieć. Dla budynku ma ona dwa znaczenia - jest to struktura, która odnosi się do pajęczej sieci, wizualnie sprawia wrażenie przeplatającego się między drzewami elementu, a także jest to system stron internetowych dostępnych przez Internet, co nawiązuje do elektronicznych zasobów biblioteki. Sieć stała się więc materiałem, który otoczył cały budynek. Ważnym było również zastosowanie ekologicznych rozwiązań. W tym celu całą elewację pokryto Perowskitami. Jest to zatem nie tylko efekt wizualny, ale również system, który będzie produkował prąd. Część elewacji stanowią białe linki, które znajdują się przy głównym wejściu i tarasach, co dodatkowo daje wrażenie scalenia drewnianej konstrukcji z fasadą. Aby ograniczyć ingerencję w podłoże, część budynku została zaprojektowana na słupach. Wprowadzono również zielony dach.

Budynek stał się pewnego rodzaju bramą wprowadzającą do lasu. Użytkownicy mogą wstąpić do biblioteki, lub po prostu ją minąć i zatrzymać się w pięknym zielonym otoczeniu. W tym celu wprowadzono obszerne podcienie. Cały budynek został zaprojektowany tak, aby zawsze zapewniał widoki na otaczającą go przyrodę. Każde wnętrze posiada wyjątkową leśną panoramę. Drzewa stały się również częścią biblioteki. Przechodzą one przez dwie kondygnacje, dzięki czemu obiekt jest jeszcze bardziej zjednoczony z naturą.

Wnętrze budynku zostało zaprojektowane tak, aby sprawiało wrażenie poruszania się leśną ścieżką. Dominującym materiałem jest więc drewno oraz linki pełniące funkcję sieci. Zadaniem wewnętrznych linek jest wizualne wydzielenie przestrzeni i zapewnienie użytkownikom prywatności. Oprócz wewnętrznego reprezentacyjnego atrium, zaprojektowano również otwarte przestrzenie, w których studenci będą mogli się integrować czy też odpoczywać. Obiekt został podzielony z uwzględnieniem głośności przestrzeni. Dwie ostatnie kondygnacje zostały przeznaczone jako strefy nauki. Trzecie piętro to otwarta strefa nauki, natomiast czwarte piętro jest już przestrzenią ze stanowiskami do pracy indywidualnej oraz z wydzielonymi specjalnymi pokojami do pracy w grupach. Jedną z najbardziej wyjątkowych przestrzeni w obiekcie jest audytorium. Zostało ono wysunięte w głąb lasu, dzięki czemu jest otoczone przyrodą z trzech stron.

Zadaniem biblioteki jest zachęcenie studentów do nauki na świeżym powietrzu, obserwacji i podziwiania piękna natury. Zapewnione zostały więc obszerne tarasy oraz leśne trybuny i ławki, które pozwolą  na bezpośredni kontakt z naturą. Jest to bardzo ważne, ponieważ ma ona ogromny wpływ na samopoczucie każdego człowieka, pozwala wyciszyć się i zmniejszyć poziom stresu.  Obcowanie z przyrodą również pozytywnie wpływa na kreatywność oraz zapewnia lepsze warunki do pracy w skipieniu.