prof. dr hab. inż. arch. Ewa Łużyniecka
Ewa Łużyniecka, prof. dr hab. inż. arch.(ur.1958)
Politechnika Wrocławska, Wydział Architektury (WA PWr)
Katedra Konserwacji Architektury i Rewaloryzacji Krajobrazu Kulturowego
Bolesława Prusa 53/55
50-317 Wrocław, Polska
e-mail: eluzyniecka@gmail.com
Wykształcenie:
2008 stanowisko profesora zwyczajnego;
1999 stopień profesora nauk technicznych;
1995 stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie architektury i urbanistyki-historii architektury;
1993 uprawnienia projektanta specjalności architektonicznej Nr 20/93/UW, uprawnienia konserwatorskie nr PSOZ-Wr-WKZ/U-o71/173/93;
1989 stopień doktora nauk technicznych;
1982 tytuł magistra inżyniera architekta;
1977–1982 studia na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej, indywidualny tok studiów, zajęcia z zakresu archeologii, historii oraz historii sztuki na Uniwersytecie Wrocławskim.
Doświadczenia zawodowe/zatrudnienie:
od 1993 Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej;
1997–2007 Rzeczoznawca Ministra Kultury i Sztuki w dziedzinie zabytków nieruchomych w specjalności: rewaloryzacja zespołów urbanistycznych i zabytkowej architektury, badań architektoniczno-archeologicznych;
1993–1995 Dolnośląskie Biuro Projektowe „PRYMAT” oraz Biuro Architektoniczno-Konserwatorskie „Arkon”;
1991–1993 Autorskie Pracownie Architektury, Studio Ar5 i Przedsiębiorstwo Konserwacji Zabytków „Retropol”;
1982–1991 Wojewódzki Ośrodek Archeologiczno-Konserwatorski we Wrocławiu.
Doświadczeniabadawczo-naukowe:
od 2016 badania architektoniczne katedry w Świdnicy, współpraca z Firmą Konserwatorską Piotr Białko, Zabytki Malarstwa Rzeźby Architektury z Krakowa oraz biurem geodezyjnym ArchiTube z Częstochowy;
od 2015 badania architektoniczne katedry we Wrocławiu we współpracy z dawnym Instytutem Geodezji Wydziału Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii Politechniki Wrocławskiej;
od 2012 kierowanie Zespołem do Badań Architektury Fromborskiego Wzgórza Katedralnego, współpraca z Uniwersytetem Mikołaja Kopernika w Toruniu, Wydziałem Nauk o Ziemi i Kształtowania Środowiska Uniwersytetu Wrocławskiego, Wydziałem Architektury Politechniki Warszawskiej (WA PW), Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku;
od 2007 badania podczas remontów klasztorów opactwa w Lądzie i Paradyżu (Wielkopolska);
2004–2007, 2010, 2017–2018 badania kościoła dominikańskiego w Gdańsku (Pomorze);
2014–2017 grant finansowany z Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki pt.: Badanie przekształceń konserwatorskich w architekturze opactw cysterskich na Śląsku przy zastosowaniu nowoczesnych technologii cyfrowych (nr 11H 13 0047 82, 2014–2017, kierownik projektu;
2011–2014 badania klasztoru cysterskiego w Grosbot i Cadouin (Francja);
2004–2014 badania klasztoru w Pelplinie(Polska) i Doberanie (Niemcy), w tym grant Narodowego Centrum Nauki pt.: Pelplin i Doberan. Architektura opactw cysterskich spokrewnionych filiacyjnie(nr NN527433836, 2009-2011, kierownik projektu;
2006–2008 badania reliktów opactwa krzeszowskiego (Śląsk);
2005–2008 badania opactw w Wąchocku i Koprzywnicy (Małopolska) oraz grant KBN pt.: Architektura klasztorów cysterskich. Małopolskie filie opactwa Morimond, 2004–2007 (nr 4 TO7F 01926) kierownik projektu;
2005 badania kościoła parafialnego w Cieksynie (Mazowsze)
2003, 2006 badania klasztoru w Henrykowie, finansowane przez Deutsch-Polnische Stiftung Kulturpflege und Denkmalschutz;
2001–2002 syntetyczne opracowanie pt.: Architektura cystersów. Filie lubiąskie i inne klasztory śląskie, Grant Komitetu Badań Naukowych (nr 8T07F 02120), współfinansowanie przez Stiftung für deutsch-polnische Zusammenarbeit, kierownik projektu;
1996,1997 udział w misji konserwatorskiej na terenie Marina el Alamein(Egipt) w ramach współpracy WA PWr i Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego;
1992–1997 prace konserwatorskie oraz organizacja programów Europera, Eurodystrykt dotyczących miast Zgorzelec-Görlitz, miejscowości Euroregionu „Nysa”,EuropäischeErgebnisseEUROPAN 4, prezentacja programu urbanistycznego miast Zgorzelec–Görlitz w Budapeszcie;
1985–1990 uczestnictwo w pracach zespołu do Badań nad Kulturą i Historią Cystersów w Polsce przy Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu;
1982–1989 konserwacja ibadania archeologiczno-architektoniczne klasztorów cysterskich w Lubiążu, Kamieńcu Ząbkowickimi Henrykowie oraz kamienic na Śląsku;
1998 udział w misji konserwatorskiej na terenie Chersonezu (Ukraina, Krym) w ramach współpracy WAPWr i Katedry Archeologii Uniwersytetu Poznańskiego;
1991 analizy średniowiecznej architektury sakralnej, stypendium Centro italiano di studisull’alto medioevo w Spoleto;
1990 badania klasztoru w Walkenried finansowane przez Hamburger Museumfür Archäologie;
1989 udział w badaniach klasztoru benedyktyńskiego w Sazavie, finansowany przez Archeologický ústav CSAV w Pradze;
1984 badania czeskich klasztorów cysterskich finansowane przez Archeologický ústav CSAV w Pradze; analiza opactwa w Altzelle finansowana przez Institut fürDenkmalpflege w Dreźnie, badania historii budowy i konserwacji klasztorów w Pforcie, Doberanie, Chorin, stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki NRD, staż zawodowy Cooperativa Ceramika D’Imola (Włochy).
Publikacje i działalność wydawnicza:
Jest autorką około 160 opracowań, w tym 7 monografii (zob. http://scholar.google.pl/).
od 2017 redaktor serii wydawniczej „Dziedzictwo architektoniczne”;
od 1996 redaktor naczelny pisma naukowego „Architectus”;
2011,2014 redaktor tomów „Forum scientiae cisterciense”(razem z Anną Galar);
1997–2010 uczestnictwo w pracach Rady Wydawniczej Rektora Politechniki Wrocławskiej i praca w jury konkursu wydawnictw organizowanego w trakcie Wrocławskich Targów Książki Naukowej;
1998–2001 członek rady redakcyjnej wydawanej w Poznaniu serii pt.: „Szlakiem Polskiego Milenium”.
Współpraca z Polską Akademią Nauk:
2016–2020 członek Komitetu Architektury i Urbanistyki Polskiej Akademii Nauk;
od 2015 członek Komisji Architektury i Urbanistyki PAN we Wrocławiu;
2007–2011 Przewodnicząca Sekcji Historii Architektury i Ochrony Zabytków Komisji Architektury i Urbanistyki we Wrocławiu;
1999 zastępca redaktora naczelnego „Kwartalnika Architektury i Urbanistyki” Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN;
1997–2005 członek rady redakcyjnej „Kwartalnika Architektury i Urbanistyki” Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN;
1996–1998 członek Komisji Architektury i Urbanistyki PAN we Wrocławiu;
1994–1996 sekretarz Sekcji Historycznej Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN
Współpraca z Polskim Komitetem Narodowym ICOMOS:
od 2006 wiceprezes PKN ICOMOS i przewodnicząca Komisji Historii i Konserwacji Architektury Sakralnej;
od 2004 członek prezydium;
od 1999 członek ICOMOS;
2004–2009 organizator corocznych ogólnopolskich konferencji Rozmowy o dawnej architekturze sakralnej, miejsce: WA PWr;
2010, 2012, 2014 organizator konferencji międzynarodowych Forum scientiae cisterciense; miejsce: WA PWr, klasztor cysterski w Jemielnicy i Trzebnicy, patronat ICOMOS;
2012, 2013 organizator konferencji Autentyzm w badaniach i konserwacji architektury, miejsce: WA PWrWA Politechniki Warszawskiej, patronat ICOMOS;
od 2012 organizator warsztatów naukowych Conservator Cisterciensis ,współpraca wydziałów architektury PWr, Politechniki Gdańskiej i PW oraz Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie, patronat ICOMOS;
od 2016 organizator ogólnopolskich konferencjinaukowych z cyklu Forum konserwatorskie, miejsce: WA PWri WA PW, patronat ICOMOS;
od 2002 uczestniczka wypraw szlakiem miejsc wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO: Indie, Nepal (2002); Kostaryka, Nikaragua, Honduras, Gwatemala, Belizé, Meksyk (2003); Liban, Syria, Jordania (2005); Etiopia (2007); Stany Zjednoczone (2016); Australia, Nowa Zelandia (2017), Chile, Urugwaj, Paragwaj, Argentyna, Brazylia (2018).
Dydaktyka:
Na WAPWr prowadzi zajęcia projektowe dotyczące konserwacji obiektów architektury i zespołów urbanistycznych oraz kształtowania i rewaloryzacji zieleni. W latach 1995–1997 wykładała także w Katedrze Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Prowadziła również wykłady z podstaw historii sztuki w Wyższej Szkole Rzemiosł Artystycznych we Wrocławiu (2003–2004) oraz wykłady z historii architektury powszechnej i historii architektury polskiejna Wydziale Inżynierii Budowlanej i Sanitarnej Politechniki Lubelskiej (2005–2006). Jest opiekunem prac dyplomowych, kierowała praktykami inwentaryzacyjnymi. Wypromowała siedmiu doktorów, trzy doktoraty będą ukończone w najbliższym czasie.
Nagrody i odznaczenia:
Srebrny Krzyż Zasługi (2000); Nagroda indywidualna Rektora Politechniki Wrocławskiej (1996, 2003, 2005, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2016,2017, 2018); Nagroda Dziekana WA PWr (2000, 2004); Medal Komisji Edukacji Narodowej (2010); Złota Odznaka Politechniki Wrocławskiej z Brylantem (2015).